به نقل از «خبرآنلاین»

معمای آبشار خون پس از یک قرن چگونه حل شد؟ / عکس

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۰۲۹۲

غزال زیاری: در سال ۱۹۱۱، یک زمین‌شناس استرالیایی به نام توماس گریفیت تیلور، در حال کاوش در دره‌ای در قطب جنوب بود که به صورت تصادفی با یک آبشار عجیب روبرو شد. آبی که از زیر یخچالی به نام تیلور جاری می‌شد، پس از تماس با هوا، به رنگ قرمز تیره در می‌آمد و از همین رو این مکان را "آبشار خون" نامگذاری کرده بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در طول یک قرن گذشته، فرضیه‌های متعددی برای توجیه این پدیده عجیب مطرح شده بود. حالا تیمی از دانشمندان بر این باورند که بالاخره پاسخ این سوال را یافته‌اند: وجود نانوکره‌های ریز غنی از آهن، سیلیس، کلسیم، آلومینیوم، سدیم و سایر عناصر.

ولی چرا حل این معما بیش از یک قرن به طول انجامید؟ طبق مقاله‌ای که اخیرا در مجله "مرزها در نجوم و علوم فضایی" منتشر شده، این طور به نظر می‌رسد که نانو کره‌ها، موادی آمورف هستند؛ بدین معنا که فاقد ساختار کریستال هستند و از همین رو از روشهای تحلیلی قبلی که به دنبال مواد معدنی بودند، گریزان بودند؛ به این دلیل که از نظر تکنیکی آنها مواد معدنی به شمار نمی‌روند.

شاید به نظرتان انتخاب یک مجله نجوم و فضایی برای انتشار این مقاله عجیب به نظر برسد ولی آبشار خون در یخچال تیلور، یک سایت برای اخترزیست شناسان و دانشمندان سیاره‌شناسی است که تمایل زیادی دارند تا درباره چگونگی تکامل و رشد حیات در محیط‌های سخت در جهان اطلاعات بیشتری کسب کنند.

تجهیزات مریخ نوردی در مسیر یخچال تیلور

کن لیوی، از دانشگاه جان هاپکینز که یکی از نویسندگان این مقاله است در این باره گفته:«با ظهور ماموریت‌های مریخ‌نوردها، تمایل زیادی برای تلاش در راستای تجزیه و تحلیل مواد جامدی که در آب آبشار خون وجود دارد، ایجاد شده است؛ گویی که اینجا یک سایت مریخی است. چه اتفاقی می‌افتد اگر یک مریخ‌نورد در قطب جنوب فرود بیاید؟آیا این مریخ‌نورد می‌تواند مشخص کند که چه چیزی باعث قرمز شدن آبشار خون می‌شود؟ این سوال جذابی است و چندین محقق مشغول بررسی آن هستند.»

یکی دیگر از این محققان جیل میکوچی از دانشگاه تنسی است؛ یک میکروبیولوژیست که سال‌ها درباره یخچال تیلور و آبشار خاص آن تحقیق کرده است. او و تیمش با بهره‌گیری از تکنیک‌هایی که ناسا برای ماموریت‌های مریخی در مسیر اکتشاف سطح این سیاره استفاده می‌کردند، برروی نمونه‌های برداشته شده از این سایت، مطالعه کردند. از جمله این تکنیک‌ها می‌توان به طیف‌سنجی Mossbauer که توسط مریخ‌نوردهای اسپیریت و آپورچونیتی استفاده شده بود، طیف‌سنجی مادون قرمز نزدیک (VNIR)، طیف‌سنج مادون قرمز متوسط-دور مورد استفاده در نقشه‌بردار سراسری مریخ و فضاپیمای ادیسه مریخ؛ پراش پرتو ایکس درجا (XRD) که درمریخ نورد کنجکاوی استفاده شده بود و طیف‌سنج رامان که در مریخ‌نورد استقامت مورد استفاده قرار گرفته بود، اشاره کرد.

بیشتر بخوانید:

شناسایی یک گونه ناشناخته جانور با ۴۸۶ پا!/ عکس

انیمیشنی که یوتیوب را منفجر کرد!

موجودات زنده در اطراف آبشار خون

در سال ۲۰۰۹، تیم میکوچی ، موجودات زنده‌ای را در دریاچه زیر یخچال تشخیص دادند که ۱۷ گونه مختلف میکروب بودند و به نظر می رسید که با گرفتن انرژی‌شان از گوگرد و آهن، توانایی بقا در آب‌های تاریک و بدون اکسیژن را دارند. در سال ۲۰۱۴، این تیم با بهره‌گیری از ابزار خاصی به نام IceMole، به صورت مستقیم از آب نمکی که از آبشار خون جاری بود، نمونه‌برداری کردند.

تیم میکوچی تمام یخچال‌ها، غارها و رودخانه‌ها را نقشه‌برداری کردند تا مشخص کنند که آب از یک مخزن زیر یخچال شور و غنی از مواد معدنی سرچشمه می‌گیرد و در هنگام حرکت در بین صخره‌ها، با یخ‌ها برخورد می‌کند. آنها دریافتند که این آب شور خیلی سرد (با دمای منفی هفت درجه سانتیگراد)، غنی از آهن و ۸% کلراید سدیم است. آنها همچنین توانستند یک باکتری دوستدار آب نمک که در محیط های سرد و بی‌هوازی رشد می‌کند و همچنین دو نوع دیگر باکتری را نیز از آب جدا کنند.

با این وجود این محققان هنوز نتوانسته‌ بودند تا دلیل رنگ قرمز این آبشار خون را تشخیص دهند. کاشفان اولیه قطب در ابتدا فکر می‌کردند که وجود جلبک‌های قرمز باعث می‌شود تا این آبشار قرمز رنگ باشد. ولی بعدها محققان احتمال وجود اکسیدهای آهن را مطرح کردند (آهن به شکلی در نمونه‌های اصلی گرفته شده از آب آبشار خون وجود دارد.) به نظر می‌رسد که رنگ این مواد در طول تابستان پررنگ‌تر می‌شود و گزارش‌های تاریخی حکایت از آن دارد که رنگ این آبشار زرد و نارنجی بوده که به گوتیت یا مگنتیت نسبت داده می‌شده.

مطالعه‌ای که در سال ۱۹۶۵ انجام شده، آراگونیت، کوارتز و فلدسپات را در بخش خروجی یخچال همراه با مقدار کمی مگنتیت و میکا تشخیص داده بود ولی در آن بررسی از گوتیت اثری نبود.

نتایج آخرین مشاهدات چیست؟

اما در آخرین مطالعه اعضای تیم میکوچی، از نمونه‌های جمع‌آوری شده با اسکوپ استریل از مخروط یخی آبشار خون استفاده کردند که یک بار در نوامبر ۲۰۰۶ و دو بار در میانه‌ها و اواخر نوامبر ۲۰۱۶ جمع‌آوری شده بودند. آنها با بهره‌گیری از متدهای مختلفی به آنالیز این نمونه‌ها پرداختند. در مقاله منتشر شده در این باره می‌خوانیم:« هر تکنیک بخشی از پازل را حل کرد.» جالب اینجاست که این بخش، ممکن بود چندین ماده معدنی پیشنهادی قبلی را رد کند.

آخرین آنالیزها وجود آراگونیت، کوارتز و فلدسپات و همچنین کلسیت و کانی‌های رسی که پیش از این تشخیص داده شده بود را تائید کرد. هرچند که با ادعای قبلی که گفته می‌شد رنگ قرمز این آبشار از اکسیدهای آهن می‌آید، تناقض داشت و فقط مقادیر بسیار کمی از اکسیدهای آهن یافت شد. از سوی دیگر آنالیزهای TEM وجود نانوکره‌های غنی از آهن را نشان داد.

لیوی در این رابطه گفته:« برای آنکه اتم‌ها یک ماده معدنی باشند، باید در ساختار بسیار مشخص و کریستالی چیده شوند. این نانوکره‌ها کریستالی نیستند؛ پس متدهایی که پیش از این برای تشخیص این مواد مورد استفاده قرار گرفته بود، موفق به شناسایی آنها نشده بود.»

آهن موجود در نانوکره‌ها اکسید می‌شوند تا آبی که در آبشار خون جریان دارد به رنگ قرمز دربیاید. نویسندگان این مقاله معتقدند که آهن ممکن است در این عملیات تنها نباشد و حضور برخی عناصر دیگر مثل کلر، منیزیم و سدیم ممکن است باعث ایجاد رنگ زرد متمایل به نارنجی در بخش خروجی شده باشند.

لیوی ادامه داد:« اقدامات ما نشان داد که تجزیه و تحلیل انجام شده توسط مریخ‌نوردها در تعیین ماهیت واقعی مواد محیطی در سطوح سیاره ناقص است. این موضوع به ویژه درباره سیاره‌های سردتری مثل مریخ، جایی که مواد تشکیل شده ممکن است در ابعاد نانو و غیرکریستالی باشند، صادق است؛ در نتیجه روش‌های ما برای شناسایی این مواد کافی نیست و برای درک واقعی ماهیت سطوح سیارات سنگی، بهره‌گیری از یک میکروسکوپ الکترونی عبوری ضروری است که در حال حاضر امکان استفاده از آن در مریخ وجود ندارد.»

منبع: arstechnica

۵۸۵۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1792092

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: قطب جنوب بهره گیری نانوکره ها مریخ نورد آبشار خون نمونه ها رنگ قرمز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۰۲۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علم چگونه معمای «مثلث برمودا» را حل کرد؟

یک منطقه دریایی در اقیانوس اطلس شمالی که بین فلوریدا، پورتوریکو و برمودا قرار دارد، در اواسط قرن بیستم پس از انتشار مقالاتی که از ناپدید شدن مرموز قایق‌ها و هواپیماها در آنجا حکایت داشتند، جایگاهی افسانه‌ای پیدا کرد.

یکی از مشهورترین حوادث در سال ۱۹۴۵ میلادی روی داده بود؛ یعنی زمانی که گروهی متشکل از پنج بمب‌افکن نیروی دریایی ایالات متحده در یک ماموریت آموزشی در این منطقه ناپدید شد.

پس از آن برای دهه‌ها، دلیل غرق شدن هر کشتی و سقوط هر هواپیمایی در این منطقه، نیروهای مخرب مثلث برمودا دانسته شد.

تا اینکه در سال ۱۹۷۵ میلادی یک نویسنده آمریکایی به نام «لری کوشه» کتابی را منتشر کرد و در آن توضیح داد که گزارش‌های مربوط به مثلث برمودا، نادرست و اغراق‌آمیز یا تأیید نشده هستند. 

او همچنین نوشت تعداد حوادث دریایی که در این منطقه از اقیانوس اطلس روی می‌دهد، نسبت حوادث روی داده در دیگر بخش‌های اقیانوس، خیلی بیشتر نیست.

با این وجود، استناد به دلایل طبیعی و ماوراء طبیعی برای شرح حوادث این منطقه همچنان برای سال‌ها ادامه یافت. در برخی از استدلال‌ها سراغ اتلانتیس رفتند و نیروی باقی مانده‌های این جزیره افسانه‌ای را در وقوع این حوادث مقصر دانستند و در برخی دیگر ادعا کردند که در این مثلث، نوعی پدیده فضا‌-زمان حاکم است و اجسام را به درون یک جهان موازی می‌مکد.

یکی از عجیب‌ترین توضیح‌های طبیعی درباره این منطقه نیز این بوده که حباب‌های متان آزاد شده از بستر دریا، کشتی‌ها را واژگون می‌کند. با این حال، در جریان مطالعات سازمان زمین شناسی ایالات متحده، هیچ نشانی از انتشار قابل توجه متان در ۱۵ هزار سال گذشته در این منطقه یافت نشد.

به نظر می‌رسد یکی از دلایل سقوط هواپیماها و واژگونی کشتی‌ها در گذشته در این منطقه، وقوع طوفان‌های زیاد بوده است؛ آنهم در دورانی که هنوز خلبانان و کاپیتان‌های کشتی‌ها ابزارهای دقیقی برای پیش‌بینی آب و هوای بد نداشتند.

نتایج یک مطالعه جدید نیز نشان داد طوفان‌های همگرایی که در این منطقه روی می‌دهد، گاه امواج سرکشی به ارتفاع ۳۰ متر ایجاد می‌کند که می‌تواند حتی شناورهای بزرگ را غرق کند.

شبیه‌سازی‌های آزمایشگاهی نیز تأیید کرد که چنین امواجی پتانسیل غرق شدن کشتی‌ها را دارند، با این وجود هیچ مدرکی وجود ندارد که آنها واقعاً در مثلث برمودا روی می‌دهند.

برخی ادعا می‌کنند که ناهنجاری‌های مغناطیسی باعث می‌شده که در گذشته ملوانان و خلبانانی که با قطب‌نما حرکت می‌کردند، از مسیر خارج شوند.

اگرچه تا کنون چنین ناهنجاری‌هایی شناسایی نشده، اما گمان می‌رود در اوایل قرن بیستم، شمال جغرافیایی واقعی و شمال مغناطیسی در مثلث برمودا همسو شدند که می‌توانسته منجر به خطاهای ناوبری شود.

گارد ساحلی ایالات متحده نیز هیچ خطر خاصی را در مثلث برمودا شناسایی نکرده است. همچنین یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ میلادی که خطرناک‌ترین آب‌ها برای کشتیرانی را فهرست کرده بود، این منطقه را در فهرست خود قرار نداده است.

آمارها نیز نشان می‌دهد که با وجود حجم بالای ترافیک هوایی و دریایی همچنین طوفان‌های مکرر، از مثلث برمودا تعداد غیرعادی از تصادف و خرابی‌ گزارش نشده است.

شاید دلیل واقعی جلب شدن توجه‌ها به این منطقه، این باشد که مردم بطور طبیعی به سمت رمز و راز کشیده می‌شوند و به همین دلیل گزارش‌ها از ناپدید شدن‌ها، توجهات زیادی را به خود جلب می‌کرده است.

از قدرت این باورهای اسرارآمیز در سال‌های اخیر کاسته شده است؛ شاید به این دلیل که فناوری‌های مدرن به ما اجازه می‌دهد ترافیک‌های هوایی و دریایی را با دقت بیشتری ردیابی کنیم.

منبع:‌یورونیوز

tags # مثلث برمودا سایر اخبار اسرار تکامل آلت‌ جنسی؛ رابطه جنسی انسان‌های اولیه مثل گوریل‌ها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غول‌پیکری که توسط انسان‌ها به وجود آمد! اتفاق عجیب که همزمان با انقراض دایناسورها در زمین رخ داد! (تصاویر) کشف پرنده‌ عجیبی که سمت راست بدنش نر است و سمت چپش ماده!